Korku Bela (Recep Yüksel) part1:
Düşlerim de çizilmişti, özgürlüğün resmine.
Döndüm baktım esâret'de geldim oldum kendime.
Kördüğümle duygularımı gördüğümle derdime.
Kağıdı kaleme dövdürüpte, övdüğümde sen yine.

Yüzlerinde çizgiliydi, koşturursun mevtine.
Ölümdü düşlerinde toprak altı ben yine.
Önlüğümle sergilerdim sövdüğümde aksine.
Vasiyetimde öldüğümde, döndüğünde kendine.

Sürgünler de düşlerimle sürdüğümde belkide.
Gittim baktım düşkünlerle düştüğünde terfide.
Üzüldüler mi üzüldün mü küçükler de kalbine.
Gürültüler de gerçek gibi düştüklerinle tersine.

Güldürenler nerde şimdi mutluluktu bendime.
Öldüren de oydu zaten gelemedim ki kendime.
Hürriyet de bahaneydi çıkarı vardı keyfine.
Özgüvele söyleyim ben dönüştüm bir İfrit'e!

R.BB (HOOK):
Meine träume, sie kommen und gehn.
Kann die Welt schon längst nicht mehr verstehn.
Bin ich weg werd ich hier keinem fehln.
Doch ich geh mein weg, bleib aufrecht stehn.

Part 2:
Taraf tutar taraflar, her bir taraftan.
Tasarlarsa düşman oğlu, arka planda tuzak var.
Her bir tarafı kuşatsa, duymaz olur kulaklar.
Tek taraflı taraftar, tarifi yoksa tek atlar.

İnsanlar ve şeytanlar, acımasız olan hangimiz ?
Hayaller ve rüyalar, gerçek olan hangisi ?
Doğrular ve Yalanlar, ayırtedilebilir midir ?
Söyle bana sen kimsin ? İnsanoğlu İblisi.

HOOK:
Meine träume, sie kommen und gehn.
Kann die Welt schon längst nicht mehr verstehn.
Bin ich weg werd ich hier keinem fehln.
Doch ich geh mein weg, bleib aufrecht stehn.