1.Bölüm(Galeyan)
dondu yürek zemherinin tam ortasında.
savruluyor bedeni,malesef her voltasında.
ölümden korkmaz insan,hesaptan korkar.
korkun içini daha da kemirir,düşlediklerin hesapta yoksa.
şimdi daha da noksan,daha da zordayım.
bak,tüm öfken birikti bu gece kültabağında.
yeniden yol alıyorum,suskunluğumla.
hüznün yüzü bana döner,her kin kustuğumda.
son bir radde Burak,son vagondasın.
içimi parçalar her vakit aynı Güneş'in doğması.
karanlık dost bana,aydınlık hasım.
kalem-kağıt birde tütünle tutuyorum ben yası.
ben Veysel'in sazıyım,aşığınsa nazı.
kuruntu dudaklarımda tek bir cümleyle hazır.

ben bir öfkeyim,tüm dişlerini sıktığım.
artık defol git benden şeytan topla tarağı-tası.
2.Bölüm(Dipnot)
büyük bir sorun varsa bende bulun izahı.
medet boşluğunda pansumanla geçti hayatım.
dalgalarla yontulan bu liman harap halde.
bir gözüm siyaha dönük mavi ötekisinde bulantı.
görmemişler ortasında kaldı köhne bilincim.
yediğim kazıklarla tükenmeyecek yaşam sevincim.
ben ortalarda yarışa başlayan topal bi dilenci.
20 yılda Kuzey Batı'ya kazık çakan dilsizim.
ihvanım;umudum.bu piyes neden karamsar?
tutturulmuş türkü,tütün sardırır bir ihtimal.
bu ihmal ciğerlerde başlatır mı ihtihar?
bir adım daha atarsam kalbim eder infilak!
komikçe geriçevirdi hırsım hasmı.
onlar eğlenirken kalem,kağıt,defter yüzünü astı.
okşadım bir ihtimal ben durmadım hiç,yazdım!
üstümüzde kara bulutlar durma adem yağdır.