Beni bu kalabalıkta tanı, her nefes bir anı,
Geçmişinden arın, yoksa, geçmiş alır intıkamı.
Birbirimize o denli zıt gitmişiz ki, zamanla, geçmişiz zamanı.
Ne doğrular var ama sabrımın zulası, dilsiz
Hırs dürüstlüğünü tavlar senden, senden habersiz.
Her gün daha çok kaybetmek yersiz
Sırf yalnızlığa içenin evinden gökyüzüne değer sis.
Bazen uzansan değersin, hayal ettiğine
Peki dokunmak ister misin ki hayalet diye bildiğine ?
Saklan, kaderin devam et dediğinde,
Buluşalım çiğnenen yasakların, ayak izlerinde.
Çünkü aynı kafiledeyiz, ama ilerlemiyoruz.
Tek badire yolun çok uzun ve dik bi yokuş oluşu
Asıl soru şu her satır yokoluşu anlatırken
Kanatlarım özgürlüğe nasıl kavuşur ?
Ben aynı yerdeyim fakat bu ilk veda değil.
Benim cinayetimin yangını ateşsiz ve sessiz.
Bu cinayetin kasedini hergün, tekrar izledim,
Sonunu bilmiyormuşçasına meraklı, nefessiz.
Ben aynı yerdeyim fakat bu aynı ben değil.
Gurur denen uçsuz bucaksız bir çöl arazideyim.
Bizi, gömdüğün yer mazi değil, toprak
Buna ne ben, ne kader, zerre razı değil.
Bir gün pencerenin manzarasını çalar
İhtiyarlık denen şey,
Benim peşimi bıraktı, sana yetişemediğimi görünce
Aslında konu senken dilim ters kelepçe
Bu yüzden yazmayı yazdı beynim, ruh reçeteme.
Neticesinde ölüm olan bir zafer, arzum
Hangimiz temelliyiz, gönlümüz dünyada mahsur.
İnan bir kereye mahsus ölüm ihanetten masum
Tek bir kelebeğin sırtında tüm geleceğimi gezdim, bu giz
Plan değişti ben değiştim
İlk başta beyazdı yalanlar zamanla pembeleşti
Asıl şaşırtan gölgeme yön veren ışığın geçtiği,
Hiçbir karanlıkta, tek bir izine rastlamadı gençliğim.
İntikamı sabra dönüştüren bir büyücüyüm
Yine de sensizliği yok etmeye yetmiyor gücüm.
Sensizliği yok etmeye yetmese de gücüm,
dedim ya intikamı sabra dönüştüren bir büyücüyüm.