Amanın arkadaşlar amanın
Gitceğimiz yollar bir namlu yoldur bir namlu yoldur
Tatar deresini de varınca dizgini doldur

Mehmet Çavuş da der ki
Yüreğim çatal yüreğim çatal
Cephane belimde tam yedi katar
Göklerde uçan da kuş olsan martinim yeter
Garalarda dem olsa kır atım tutar

Kürtoğlu da der ki yiğitlik kadim
Dersim dağlarında söylenir adım
Senin gibi de çavuşların kırkını yedim
Teslim et de martinini geç Mehmet Çavuş
Kıyarım da Canını geç Mehmet Çavuş

Mehmet Çavuş da der ki
Alaman elimden beşliden beter
Attığım da kurşunlar dağları yeter
Garalarda dem olsan kır atım tutar

Kürtoğlu da derki alaman elinde
Son sistem atladım daşa
Attığımda kurşunlar gitmiyor boşa
Şimdide dene kuzgunlar leşe
Aldı bir fişek nasibin olsun der Mehmet Çavuş sana

Mehmet Çavuş da der ki amanın arkadaşlar amanın
Beni götürün beni götürün
Sağıma soluma da yastık getirin
Nazire hanıma da baş ucuma getirin
Yarelerimde koygun dertlerim algın der Mehmet Çavuş

Amanın arkadaşlar amanın akıyor ganım
Kır atımın üstünde çıkıyor canım
Daha da duymadın mı Nazire Hanım
Yarelerimde koygun dertlerim algın der Mehmet Çavuş

Amanın arkadaşlar amanın
Yazıldı evraklar çilleler doldu çilleler doldu
Sıladan da çıkalı tam yedi yıl oldu
Kuzularım evde hep yetim kaldı der Mehmet Çavuş

Amanın arkadaşlar amanın
Biçildi kefenim ılıdı suyum ılıdı suyum
Valide peder duymadan Kabire koyun kabire koyun
Yarelerimde koygun dertlerim algın der Mehmet Çavuş