Bir hasretin vardı dört bir yanımda
Ben benle kahroldum sabaha kadar
Seni ağırlayıp gönül hanımda
Boş hayaller kurdum sabaha kadar

Adındı yapışan dudaklarıma
Gözümden kan aktı yanaklarıma
Sevdanı dayadım şakaklarıma
Ben kendimi vurdum sabaha kadar

Sen değil saçımı rüzgar taradı
Acılar gövdemi büsbütün sardı
Gözlerim duvarda bir iz aradı
Hep dertleri buldum sabaha kadar

Bendim yaşlı gözle resmine bakan
Sendin hasretinle sinemi yakan
Gönlümden gönlüne taşarak akan
Bir seldim duruldum sabaha kadar

Seni çözdüm gülüm kaç bilmecede
Sen vardın her sözde her bir hecede
Tepeden tırnağa soğuk gecede
Aşkınla kavruldum sabaha kadar

Bir ölü gibiydim sanma hayali
Görmeliydin bende kahretmiş hali
Dalından ayrılmış yaprak misali
Dört yana savruldum sabaha kadar

Gideceğim affet seni görmeden
Şu gönül bahçenden bir gül dermeden
İnan bir an bile ara vermeden
Hep ağladım durdum sabaha kadar