Uzun koridorlarin sonunda yok kapi
Büyük bi labirent icinde kendini edersin kayip
Evrenin sonuna kadar ulasmis anlami
Okyanusun ortasinda dalgalarda salim
Bi yaprak gibi ben süzülüp terkedince dali
Yagan yagmur damlalari hatirlatmaz artik hic bi ani
Ne mahallen ne sehir tutabilcek hesabini
Olanlarin karmasasi bozacak tüm dogalligi
Yok mu hic aklinda sokaklarda kosmak
Geceleri yasam doluyken gunduzlere kan kusmak
Kimi tutturcak bi dikis kimi kalacak sefil
Okuduklarindan ziyade yasadiklarin yalan degil
Ben on yildir öldürüyorum kendimi
Hergün biraz ve biraz daha yakini uzak uzagi yakin etmisligim
Bi agac meyvesiyiz zehirli ve tatli,
Kaybetmezsen aklini olmaz dünya farkli
Isyan, kayip, aci, ask, gurur, sevinc, keder, kin,
öfke, nefret, korku, güven, gecirdigim günler icin
Bazen sonuc en son uctur gidebilecegin
Ucmak ufka dogru suctur tasiyabilirmisin?
Kanatlarin cikmaz lakin kanatllanir yüregin
Bi avciya denk gelme sakin dogrulmussa tüfegi
Hic adalet arama gün gelecek
Asit basilcak yarana söylencek aksi sözler ardi ardina
Farkli saflarda hayata karsi duran iki kukla
Uyutulmusuz aklimizda kötü rüyalarla
Bu istasyon benle ne bos bensiz dolu
Yola cikinca farkederim kaybetmisim yolumu
Sagim solum simdi ayri renklerden olusmus
Gectigim yollarda arkamdan kimler konusmus
Artik baktigimda aynaya gördügüm bile ben degilim
Eskimip yipranmis bi kumas gibi olmus derim
Kaybolmamis dikis izlerim üstlerinden gecilmis
Hangi terzi mutlulugu yüzüme dikebilir ki!