[ilk verse]
Karanlığa sebep olur içimdeki his, söylesene bunun içinde miyiz
Yönetmenin hayal bile edemeyeceği gişe rekorunu kırabilen film gibiyiz, biz
Sürüklenen bedenimizin geleceği için hiç kalmadı seçeneğimiz
Gerçeği duymak istiyorsan üzgünüm demek ki ne halde olduğumuzu akıl edememişiz hiç
Sayılı günlerini saya saya mezara doğru gidiyorsun ahbab
Seni annen haricinde hiç bir dişi sevmedi eminim bunu biliyorsun ahbab
Defterine yaza yaza köreltiğin cümleleri tek kalemde siliyorsun ahbab
Ailenin durumunu görüyorsun bu yüzden yukarıdan para diliyorsun ahbab
Onlar seni duyamazlar
Yalan içindeki oyunun içinde kaybolup duracaksın düzenini kuramazsan, ya! üzülüp durmazsan
İnsanların yüzlerine tükürdüğü gerçeğiyle yaşamayı kabulleniyorsun daha da
Peki ya yüzünü bulamazsan, düşünü kuramazsan

[nakarat x2]
Düşlemek her gün acıtır canımı, akıtır kanımı
Düşlemem artık kapatın kapıyı, kapatın kapıyı

Sokakta beş parasız ilerler genç
Kafasında hayaller ruhunun her tarafı şarapnel
Geçmiyo bi türlü şu saatler
Dostlar eder kendine gel
Gelemeyeceksen bir karar ver
Onca sebep onca neden
Denizi aradım ve yoktu fener
Kader bir oyun gibi etapları zor
Ölüm matematik gibi hesaplanıyor
Bedenin yaşamaya bi neden arıyor
Mahallenin dibindeyim beni tanıyor-sun
Karalamaktan ellerin kanıyor
Kapalı kapıların anahtarı yok
Antideprasan ile savaşamıyorsan
Tüm hayallerini geri sarıyorsun
Geceler uzar ve gider
Heceler susar ve biter
Heceler susar neşede uzakta gibi
Ne desem bilemem ki ben
Lanetim giderek için iner
İzmarit kokusu tenine siner
Nasıl bi kavganın sonucu bu tümen değil ki bitirebilen
Yansın yea gökyüzü ardına sade bi parça bıraksın
Bırak yansın sanırım haddinden fazlaca haddini aştın bir aptalsın
Cevabı bilmene rağmen tanrıya sorarsın yok şansın

[nakarat x2]
Düşlemek her gün acıtır canımı, akıtır kanımı
Düşlemem artık kapatın kapıyı, kapatın kapıyı