Verse 1:
Bu güne kadar sustum biraz ağır konuşucam
Karakterimden ödün vermedim hiç yağız bi delikanlıydım
Sağ duyumdan kaybettim. Yazık beni tutan bi kardeş olmasaydı
Tabutumun başında dua ederdiniz.

Bencil olmadım ve hiç bi dostuma kuyu kazmadım
Buna rağmen laf işittim neler duydu kulaklarım
Bir sohbet etmedik ya senle karşılıklı
Seni öpmek istediğim her an toprak olur dudaklarım

Hepsi gitti kimse kalmadı bak yoluma kim çıkarsa
Harcadımda bir tek Allahıma sırtımı dönmedim
Neler dediysem hepsi boştu bak
Korkarak yaşamadım ben ölmeyi terchi ettim

Yaşamaktan zevk alamam bu defteri kapattım
Yeni bi defter açmam artık amansız
Bir hastalığa kapılsam belki gelirsin tekrardan
Buzları erittikçe sular altında kaldık

Nakarat:
Yaşananların hepsi bi rüyaydı sanki inanması zor.
Bir umut ışığı yak; yeniden yalanlarına
Ben dinlerim de son kez gel yardım et bana.
Boş verdiğim onca günahıma X2

Verse 2:
Beraber çekildiğin o fotoğraf
Canını yakar ayrılınca saatlerce ağlarsın
Sen ağlama…
Sen ağlama.
Özlemini içime hapsettim ben

Bakma güçlüyüm bir serden saklanmam asla
Korkuyorsan yanıma gel bu aşktanda fazla
Bi duygu bendeki fazla derdi olan
2. Sigarasını asla ve asla bi çakmakla yakmaz

Acılarımı içimde yaşatmağı öğrendim
Üzülme sen benden yana için sızlamasın
Bir gün rüya görürsün içinde ben ve çocuklarım
Olursa sakın uyanma çevrene bak kendini görüceksin

Sevmiyorum vedalarını bilirsin.
Düşüncem saçmaydı sürekli bela çektiğim gibi
Minnettarım aslında hiç olmaya bilirdin
Bana birşey olursa şarkılarıma emanetsin

Rahat bırakmıyor kabus hüzmü resmedeyim
Senin duygularını kararlarını beslediğim
Andan itibaren aşka başka gözle baktın
Tek düşüncen senin kadar acı çekip çekmediğim

Herkes kaybettiği kadar yandı
Biz en son kalktık masadan
Derdi az olanlar uyudu kaldı bir köşede
Bizde bakkala gittik bi kaç birayla sohbet ettik
Saatlerce güneş doğdu tüm muhabbet bitti

Bir kadın bir erkeğin adamlığına aşık olur
Kaybeden gidendir ben salaklığına sağırım onur
Şeref gurur inat sinir yaparmısın abartmıyorum
Çok aşık olduk demekki unutup kapatmıyoruz

Lugatımda sevgi yoktu bu nasıl bi halis derdimin
Üstünde dert var abi uyutulmasın ilkel
Bi düş kırıklığından ötürü paranoyak oldum
Kimse vazgeçilmez değildir unutulmamak ister

Yokluğunun ertesinde ses telinde boğulup
Uyandığım her gün bir kere resmedilse korku
Göz kapaklarım kapansın artık bedenim buz kessin
Sevmiyorum de mezarım ellerinden olsun

Nakarat:
Yaşananların hepsi bi rüyaydı sanki inanması zor.
Bir umut ışığı yak; yeniden yalanlarına
Ben dinlerim de son kez gel yardım et bana.
Boş verdiğim onca günahıma X2