VERSE-1

Yakmak istiyor yürek, içimde hissiyatı

Görmek istiyorsan işte 24 lük infilakım

İtibarım, istifalarım,

Bir de kuruttuğum sert dikenli güller aldım elime.

Gönül içten bu cefaya reddi çeker ve zaman

Yutkunurken umulmaz bir mesafe kathedersin ki

Gem kedermiş kaç kuruşluk gider var ve kim çözer?

Bu kördüğüm ayaklarımda tahminim şu çözümsüz.

Devril adem oğlu,

Devasa duygularınla yatak dar gelecek ikimize

Beyaz kanatlarınla

Bak Başımda kasvet denizi ortasında parmak izim

Dokundukça isteksizim ,kan tutar ve kan,ter içim.

Katlanmamın sonucunu bilmediğim birşeye katlanıyorum

Nedensizce bir parçamı katlediyorum her gün

Bunun sonu hoş olmayacak sezgililerim yalvarıyor: Hey dur!

Bazen geçtiğini sanıyorum ve yine başlıyor bir tur.



NAKARAT X2

Kim bilir her gece yastığa kafamı acı kasvet içerek koyduğumu

Her gece aynı yatakta uyuyup ,her sabah garip sesler duyduğumu

Başım, ah bu başım yangın yeri yine

Kör duman var gönlümün kafesini açtım

Kaç Vale kurtar kendini oğlum.



VERSE-2

Kim bilir ki sebepsizce üşenmez söz yazdığımı

Her sabah kürek kuşanıp bir mezarı kazdığımı

Yol sonuna giden benim, halim baygın ben ölmedim

Kim bilir damarlarıma kaç ayağın bastığını?

Sebepsizce katlolur gül sonbaharın baskınıyla

Hüsran alevi cezbeder ve çıldırırsın fazlasıyla

Ne işim ne gücüm ne sonum belli değil

Ve kim gelmişse hep gitmiştir bence şimdi başkasıyla.

Ümitsiz bu hastanın adı, inanmak istediğine inan

Bu hasretin sonu gelmez dayan yüreğim dayan

Baygın ayağa kalkmak ister, sorduk: halim ne gerekli?

Ümitsiz bir vaka için tek gereken şey zaman.

Bu dumanı içime çektim, çektikçe asileştim

Eklemek istediğim son bişey var: sakin ol hayat, uzan.

Duvarlarımı deşmek için,

Kapalı yaramı eşmek için,

Hudutlarımı geçmek için,

Yetmez cepteki paran.



NAKARAT X2

Kim bilir her gece yastığa kafamı acı kasvet içerek koyduğumu

Her gece aynı yatakta uyuyup ,her sabah garip sesler duyduğumu

Başım,ah bu başım yangın yeri yine

Kör duman var gönlümün kafesini açtım

Kaç Vale kurtar kendini oğlum.