Elinde kaldı bak, kalbimin kulpu

Sorgusuz olmaz dur, selamsız yordun ve

Hayat zordu, bu şarkı çalsın,

Her yerdeki mutsuzlar ordusu.



Zamana yenildik, dediğin çok komik

Duysaydı Einstain, biz izafiyettik.

Hüzünle erdik, küser giderdik,

İstesem de kalamam ki zaten.



Çelimsiz bir çocuktan aldım haber,

Nedensiz buruk kalbim.

Bilinçsiz tebessümlerimle sizden ayrı yerdeyim

Gözden ırak ağlayan bi’ bezginim, gezginim,

Hiç bi’ adım dahi atmadan, zamana esmişim.

Adı konmamış bir rüzgâra emanet haldeyim,

Yalandan sahiyim, plan da yok,

Aslen öyle tek sezonluk bi’ şair değilim,

Neden yalan söyleyeyim ki

Bende sizi sevmedim



ŞİİR BİTERSE BİR GÜN

KANIM AKMAKTAN BIKAR MI

IŞIK KÜSERSE BİR GÜN

KİMLİĞİNDEN CAYAR MI



Bu son nefes, hatırlanır mı en güzel anılar

Ya korktuğum zamanlar, hatalar, yalanlar

Terlerken üşüdüğüm o anlar,

Melekler ağlar,

Halimden anlayan karamsar bir yanım var.

Konuşmaz oldu kimse, sözümde bir duraksama,

Kulaklarımda asılı aynı melodi, azar,

Cenaze sahnesinde bir filmde duyduğum,

Bıraktığımda saf çocuktun, şimdi kirli bir vücutsun.

…ve duymadan da dinlenir, inan bu şarkı özelim,

Utandım konuşamam, elimde bir kadehten esinlen,

Ya şimdi susar mı sandın

Ben içince güzelim, zamanla küser giderim.

Çocukça bir kuruntuya sığın,

“İstesem uçarım”

Sizi hiç sevmediğim için, görünce kaçarım,

Hep ağlarımda içten, tebessüm kamuflajında,

Yolumdan ayrıyım, tamamen aklım en başında.



ŞİİR BİTERSE BİR GÜN

KANIM AKMAKTAN BIKAR MI

IŞIK KÜSERSE BİR GÜN

KİMLİĞİNDEN CAYAR MI



Gönderen:Atakan