Ve gözlerin gelir aklıma
ve sözlerin
gidişin gitmiyor gözümün önünden
ve izleri derin
ilk değilsin bu seninde bildiğin
ve yine biliyorsun
sen son sevdiğim...

Şimdi uzaklardasın
ben çamlar arasında bir hastane odasında
ciğerimde ince bir hastalık
içimde kapanmak bilmeyen bir yara
ve sanki elimde inadına bir sigara

Biliyorum dönmeyeceksin
hatta arkana bile bakmazsın
gün gelir belki bir yuva kurarsın
oğlun olsa benim adımı koyarmısın?

Sonundada olsa tattım hiç olmazsa
ben seni değil bu sevdayı bir ömür bekledim.
ve ben seni hayatımın bir musalla taşına
en yakın yerinde sevdim...

Gözlerin , gözlerin o yeşil gözlerin...
Bir hançer misali yaralar sözlerin...
Gözlerin , gözlerin , gözlerin , gözlerin...

Gittin...
dağ gibi devirip sevdamı ardında
Gittin!
Allah'a ısmarladık bile demedin
sazlar çalınır Çamlıca'nın bahçelerinde
o şarkıyı bi daha hiç söylemedim
şimdi elimde bir bardak çay
ve dudağımda buruk bir tebessüm
kendi kendimi üzmemeye söz verdim
ve ben seni hayatımın bir musalla taşına
en yakın yerinde sevdim
ısrar etmedin kendine beni sev diye
beyaz bulutlar gibi sırtını rüzgarlara verip gittin
bense durdum ve bekledim ama üzülmedim.
Çünkü ben seni hayatımın musalla taşına
en yakın yerinde sevdim...