Alp Er Tuna öldü mü
Kötü dünya kaldı mı
Zaman (felek) öcünü aldı mı
Şimdi yürek yırtılır
Felek fırsat gözetti
Gizli tuzak uzattı
Beyler beyini şaşırttı
Kaçan nasıl kurtulur
Erler kurt gibi uludular
Bağrışıp yakalarını yırttılar
Islıklaşmış sesle ağıt yaktılar
Göz yaşlarla örtülür
Beyler atlarını yorarak geldiler
Kaygı onları durdurdu
Benizleri yüzleri sarardı
(Sanki) onlara safran sürülmüştür
Zaman bütün bütün bozuldu
Zayıflar tembeller güçlendi
Erdem yeniden azaldı
Acunun (dünyanın) beyi böylece yok olur
Felek günü davrandırır
İnsanın gücünü söndürür
Dünyayı erkeklerden boşaltır
Ne denli kaçsa da er ölür
Bilgeler bilginler yok oldu
Evrenin atı, gemi azıya aldı
Erdemin eti çürüdü
Yere değip sürtülür
Dünyanın geleneği böyle
Gerisi bütünüyle bahane
O gelip bir ok atsa
Dağların başı kertilir
(Alp Er Tuna'nın ölümü) gönlümü yaktı
(Sanki beni) yetmiş yaş yaşlandırdı
(Gönlüm o yiğidin yaşadığı) geçmiş günleri arıyor
Gece gündüz (o günler) aranıyor