Verse 1
İki dünya kelamında anlatılmaz kocaman hayat
Kimine dert,kimine aşk, kimine sevgi, boşver at.
Yazmak geçenleri içinden ,en derinden
Tıpkı su içmek gibi gelir mis kokulu ellerinden
Karakalem bi tablo misali, siyah ve beyazdan
Oluşurdu hayatım ve üşümezken ayazda.
Şimdi terse döndü herşey bir bakışta
Anlaşılan titriycem iliğime kadar bu yazda
Al günahımı ekle üstünede bi ton günah kabul
Diğer günler zaten ölmüşüm ben yok olup giderken
Veda ederken bu şehre, gökkube inerken
İçim titrer benim şimdi mesajını bile silerken
Yazmaktan (yazmaktan) çizmekten (çizmekten)
Sıkılmazdım kaldırımda seni her gün beklerken
Yaşadığımız tartışmalar yakardı canımı
Gözlerim kör olsa dahi seni kokundan tanırım
NAKARAT


Yine bana gül, yine bana kız,
Ama yalnız bırakma sakın beni
Yok olup gidersek eğer.......
Verse 2
Sustuğumuz her dakika zarar gelir bize dimi ?
Konuşsakta abuk subuk okyanustan güzeliz
Gökyüzüne resim yapmak, bazen saçma gelse dahi
Ölüm ayırana dek beraberiz bizbize söz verip
Elini tutmaktan aldığım hazzı hisset
Biraz da kıskandırıp insanlara nispet
Yaparken gülümserdik inat yapıp mutsuzluğa karşı
Elele verip yürümekmiş şimdi bize kısmet
Saatin ve mekanında bi önemi yok çünkü senle olduğum her dakika
zaten istediğim bu.
Rahata ermek demek senle olmak demek
ya da senle olmak demek eşittir cenneten bi gün demek
Bi gül demeti içinde sen ve benden olan polen
Bütün dünya zifir içinde olsa bile yüzün gülen olsun
Çünkü, senin yüzün asıkken benim gülmem zordur..bunu anlıyo musun?
NAKARAT
Yine bana gül, yine bana kız,
Ama yalnız bırakma sakın beni
Yok olup gidersek eğer.......