Bölüm I
Benzin kibrit gerekmiyor zaten seninle yanarım
Sen bir numara aşk romanı bense onun yazarı
İki elim iki kanda darda zorda olsam dahi
Konu sensen güzel gözlüm ben hertürlü yazarım
Yokluğun en zor şey ama elbet onada alışırım
Mecnun diye bir aşık varmış getirin onunla kapışırım
Ne kadar hakkım olmasa giydiğin kıyafet hatta
Attığın her adıma dahi hiç düşünmez karışırım.
Ölmek ne zor şey isyanım uyandığım her sabaha
Artı bayağı özledim yeter be bırakmıyacam zamana
Hiç takmasanda dahi gel bir gün tek bir öpücük kondur
Sana hasret duyan pas tutan şu yanağıma
Yürürken sendelemem yokluğunun sarhoşluğu
İçimde komple evren var ve sende aşk boşluğum
Başka birimi yok bulursun diyen bütün dostlarım
O bambaşka bir dünya hemde geçmişimle boğuştuğum
Ben işin ne ölüm ne ceset nede bir naaşındayım
Eğer varsa imkan beni o an yanına ışınlayın
İyi gün nedir sevgilim olmasam sorun yokta
Ben ne zaman çamura batsan o an hep yanındayım
Yağmur gören sol yanım hep neden şu an kurak
Gözünün tek bir yaşına razı gönül az bişeycik sula
Sen benim en anlamsız en olmayacak duam
Ölümden de ötesi olmaz ya yar işte en son durak
Nakarat:
Gereğinden fazla küstah kötü söz sarfetmen
Seni kumsuz çölde buldum korkum yeniden kaybetmem
Sana bir annenin karnındaki bebeği kadar yakınken
Hiçte iyi bir psikoloji değil seni o piçten arzetmem
Bu kadehte şerefine beni hangi türlü umarsın
Seni bir kazanıp bir kaybediyorum ozaman sen kumarsın
Enkaz altında kalan bir yaralının son çaresi hatta
Bir asker annesinin etmiş olduğu en içten duamsın.