Bu dünyanın derdi yaşamın kahrı
Feleğe kızdıkça saza sarıldım
Sevdiğim saydığım candan dostlarım
Kafamı bozdukça saza sarıldım
Bilinmiyor imiş insanın özü
Varlık hırsı ile doluysa gözü
Çıkar için kendin öğenin sözü
Bana dokundukça saza sarıldım
Arayıp gezdikçe derdime çare
Bölünür yüreğim bin pare pare
Melhem diye elim açtığım yare
Deyişler yazdıkça saza sarıldım
Bazen kucakladım bazen yaslandım
Kimi zaman coştum çaldım uslandım
Haksızı gördükçe ona hırslandım
Bu gönlüm azdıkça saza sarıldım
Saz sevgisi girmiş tüm benliğime
Gürani Doğan'ım anlatam kime
Yaşamın kahrından gelip içime
Sızılar sızdıkça saza sarıldım