İnsan ölür ceset çürür cehenneme bi yol görünür
Gider gelir benim kafam çözemezsin kördüğümü
Penceremiz farklı benim tahta senin plastik
Çocukluğum sokaktaydı göremezsin gördüğümü

Belki biraz vicdan olur hayatımın sonlarında
Yiğit nefse yenik düşer yatar kahpe kollarına da
Her sabah güneş gibidir gözüm görür yanlışı
Çiçeği dalında sevdim ve gül dökemem yollarına

Parayla yoğutulan kişiliklerle savaştım ben
Sokakta eser dahi kalmadı hiç korkudan
Hiç kanmadım oyununa lan ne haliniz varsa görün
Kadın girdi koynuma günahım boynuma

Yürek bölünmüştü hürriyet kanıyor
Ruh bedenden ayrılıyor bu vicdan yolunda öldü
Dengesizliğin daniskası çekil yolumdan
Biz hayatı siyah gri kahverengi gördük

Gram kadar sevmiyorum nefret ediyorum diyen de
2 gün önce bilir yatakta altında inlemeyi
Pezevenkler orospular böyle şehrin amına koyim
Sikimde değil istiyorsanız hiç biriniz dinlemeyin

2 günlük hayatında ün peşinde koşan da oldu
Bir kafede elleriyle bölüştüler pastaları
Bu şehirde evlenicek kız mı arıyorsun birader
Yıllardır buradayım bir namuslu karıya rastlamadım

Kapat gözlerini bak huzur sıcak kalk ve uyu
Rüyaların kabus olucak uyanamıcan artık uyu
Karanlıkta çığlık atan rüzgarın sesiyle uyu
O rüzgar bir fırtanıdır uyanamazsın artık uyu

Yeraltında dönen muhabbetlerin tam ortasında
Kaldığımda nerdeyim dedim
Dedik ya evindesin kardeşim, sen busun
Sokakların tecrübesini taşıyacaksın ekranına
Vardıracam rap tadına

Bir anlamda nefes almak,
Nefesi verirken de gerçekleri söylemektir hayatım
Sokağın rutubetini rütbelerine andım olsun anlatıcam,
Bu nefesi boşuna harcamayıcam

Biliyom bağırsamda anlamayıcan aptal
O rapçiler şakir, Sta Pir Sultan Abdal
Sakin olmak zorlaşırsa bi gün tutun bileklerimi
Yazdırmayın asla tanrı yasta

Toprak suya muhtaç dmi?
Fidansa güneşi geçirmekle özlemişti geceyi göğüs gerdi rüzgara
Sen elinle toprağa bile dokunmamışın arkadaşım
Karanlıkta insanoğlu meydan okudu hüsrana