sen gelince buralara

yağmur yağar

aşk

kapısını yavaş yavaş aralar

sana açar,

açıldımı da kapanmıyor bende

bu yaralar

günden güne artıyor nefret ile kin ile

sende ise geride kalan aşklar

mutlu dolu duygular var



sen gidince buralardan güneş doğar

akşam oldu mu da

kendisi değil

gölgesi batar,

lâkin sessizliği sensizliği

yalnızlığı hatta

bensizliği bile

beni sıkar

boğar

aşk kapısını bana kapar



sen başkasını sevince bu gönlüm karalar bağlar

sen bir başkasını bekleyince

onu özleyince

bu kalbim üzülür ağlar,

onu bunu şunu değil

seni düşünür yine üzülür ağlar ,

buralardan kaçar

kendini öksüz yapar

bu gözümü hiç tutmadı

bu iş çok can yakar



bulutlar eskisi kadar iyi olmaz artık bundan sonra

yağmurlar yağmaz artık

alevler

ateşler

içi de dışı da

beni yakar

her ikisi de,

yazı da kışı da

kalbimi bulur hapseder

çogu da azı da önemli olmaz artık bundan sonra

hayatta

ne dünyada ne de aşkta



rüzgar artık fazla esmez

aşk kapıma bir daha gelmez

yüzüme gülmez

artık hiç buralara uğramaz

buradan geçmez



bilirim kalbin artık beni istemez sevmez

o güzel gözlerin artık eskisi gibi bakmaz bana



biliyorum yüreğin

tenin beni beklemez

özlemez beni

hatta sevmez artık bundan sonra

bir daha asla



aslında ne senin suçun vardı ne de benim

o güzel gözlerin artık eskisi gibi bakmaz bana.