İçimde her gün aynı savaşı verdim yoruldum,
Hayat denen bu harbe soktu Rabb'im zorunlu.
Belkide sorun bu ve şimdiki aklım olsa,
Kalbimi hasmımdan degilde dostlarımdan korurdum.
Kim hak etmediyse o almıştı sözümde yer,
Görmek istemedigim her ne varsa birden gözüm deger,

Hayatım ilkokulda çarpma,toplama,bölmeyken,
Lise yıllarımda lanet bi denklemdi çözülmeyen.
Dogru söyledigim için dediler dilin bozuk,
Mutlu olmak istiyorsan kalbe vur bi kilit koçum.
Bunları bilip,gocun hiç bi zaman sizden biri olamadım ki
Ben en arka sırada oturan silik çocuk.
Uzaktan izledim gülüşlerini senelerce,
Her sabah kapımdan çıkan hüzün gece yine gelcek.
Denemek ne kaybettirir diyerek koştugum her yol sonunda,
Hayal kırıklığı, bundan sonra denemem de.