Açıkca unutmak mı? Alıp da bırakmak mı nefesi.
Bu yaşam aldığım tüm yaraların lekesi.
Neden sonra gelmeyince yaradanı sevesin?
Senin olan deniz nerde karaların neresi?
Sorar hariç cümleden her yer çirkin beton.
Kaderine dalaşmakta ruhun öyle işsiz ve boş,
Bu yüzden monoluğuna ritmin dekor anla.
Sana yardım edebilcek hiç kimse yook.
( Dünyaaa) Altında ezansızsan bunca olup bitene tamamen meraksızsan
(Dünyaaa) Unutsun istediğim gel çeker giderim anla durmam ben haksızsam.

Düşün şimdi neden böyle durgunsun bugün?
Gerçekten her sıkıntı ölmen demek mi?
İçindeki tüm acılar gölgen sebepli.
Kalkıp ayağa gökyüzünü görmen gerekli!

Çaldığım kapı orda değil kilitlenmiş korda benim,
Yanmaktayım kolla beni.
Ölüyorum görmüyor musun?
Elimde yok zaferim,
Bak havada düş kokusu.
Uyanmaktan korkma dedim.
Çok denedim bilmiyor musun?

Git ıslak yanağını git ve daha da serinlet.
Bu denli zor yaşam bir çare her defa da yenilmek,
Çekinme denemekten tekrar yap.
Bu dünyada en doğal şey el teninden el ve dağlar edinmek.

Bir elvedayla yetinmek boş bir lafsa.
Bence öyle değil gerçi uzaklık hoş bilhassa,
Her gün toprağa otur düşün.
Çaba göstermek elde kalan dikilebilecek son fidansa.
(Dünyaaa)Yardım eder sana tabi sence bütün dünya o saniye kanla kaplı.
(Dünyaaa) Böyle der geçersin işte herkes aynı dertte herkes aynı ağlamaklı.

Düşün şimdi neden böyle durgunsun bugün.
Gerçekten her sıkıntı ölmen demek mi?
İçindeki tüm acılar gölgen sebepli.
Kalkıp ayağa gökyüzünü görmen gerekli!