Sensiz geçen bu günlerin her saniyesiyle ayrı boğuşuyorum,
Sadece sor bakalım kalbime her kırdığında yeniden oluşuyomu,
O her aklına geldiğinde hâlâ dudakların buruşuyormu?
Seni sevmeyen bi ben icat etseler bu yüz yılın buluşu olur.
Ufak bir ilgi istedim ve bu sana çok mu ağır geliyor,
Kalbin çin malı gibi, hiçbir şey yapmasan dahi kırılıyor,
Gurur desen kalmamış bak gönlün gitgide kararıyor,
Ne ilaçlar tükettim ama bana senden başkası yaramıyor.
Dinle şimdi evinden bu çaresiz çığlıklarımın yankısını,
Ona hissettiklerin benim sana hissettiklerimin aynısımı?
Ne kadarda garip dimi birinin bi başka insana tapması,
Keşke tanımasaydım, bende bilirdim yan gelip yatmasını.
Bir daha düşün sorun kimde dualarım sana ulaşmıyorsa?
Günah düzlüğünde gönlüm nefsime yokuş olmuyorsa,
Yakışmıyor ayrılık bize, dön ve tekrar buluş benimle,
Bir daha bırakmam ellerini kanatlanıp kuş olmuyorsan.
Hiç inanmadım gittiğine ve inan hâlâ da inanmıyorum,
Öldüğünü duyduğum andan beri bir kez bile nefes almıyorum,
Çöle sağnak yağış gibi sana duyduğum bu derin hisler,
Yokluğunu bahane edip yine hertürlü çamura bulanıyorum.
Seni anımsamak bir hançer gibi her an kalbe saplanan,
Hiç şaşırtmadı ben can çekişirken ondan gram sapmaman,
Ölümsüz olacağımı bilsem seni bu kalbe hiç yasaklamam,
En sevdiğin insan olmak isterdim, gereksizdi bunu saklaman.
Beni görünce hemen tanı, her gülüşün farklı bir anı,
Geçmişinden arın, yoksa bilirsin geçmiş alır intıkamı,
Birbirimize çok zıt gitmişiz, zamanla geçmişiz zamanı,
Neyse bunları boşverde önce seni var edeni bi tanı.
Günahların öyle çok ki sürekli düşmen gayet doğal,
Nefsini hergün boğsan dahi o yine tekrardan doğar,
Bugüne kadar yazılan her bi satır, reddedilen duam,
Tıpkı sen gibi kayboluyor şiire eşlik ederken duman.