nakarat (esin)



güneşi indirsem yerinden yeter der misin?

senin için dünyayı değiştirsem yeter der misin?

elim kadar bu kalbim

bu kalbimin hepsi senin yeter mi benim misin?

senin için ölsem yeter der misin?



sahtiyan verse



daralır içim bi hiç uğruna

gecenin bi yarısını diğer yarısına

güneşi dünyaya yıldızı rüyana soksam, yeter der misin?

günahlarımın muhasebesini tutan kişi

hesapları sıfırlamaya gelen kişi

eşitledin herşeyi aldın ahları benden şükür bitti

bebek beni nasıl hatırlarsın?

acısı çıkar derdin anımsarsın

zebani de yakar sormaz derdi

söyle gelicez o bize masa ayırtsın

ucuz bi şarap kafi sen varsın

çiçeğe gerek yok sen varsın

donsun cehennem ısıtırsın

varsın yağsın ıslanalım yanımda sen varsın

biraz geçmişten biraz hülyadan

biraz değiştiremediğimiz şu dünyadan bahsederiz

keyfekeder

değdi

bedel ödeten çileleri gömdük bitti

dedi ki voltaire her nolursa olsun biz bahçemize bakalım

bakamadım

güller soldu öldü gitti

sana güneşli günler banaysa tipi



esin verse



bıraktım yürek yolunu bulsun

sen her atmosferde aşkı solursun

dudağın ıslak bu mey mi sihirli?

yüreğin mi kibirden kabardı varsın olsun

kaçarken ondan yorulursun

kaç kulaç atarsan at boğulursun

bileğin ince kelepçede bolsa

sıyrılır içinden çok acımaz asla

korkulur teninden gece gibi serin

bi kez dokunsam yıkılır mı hayallerim

ben onu sevdim ama o da beni sevsin

nasip

bu denklemde x ne de y sin

bıraktım yürek yolunu bulsun

yeter dersen neyim varsa senin olsun

yanağın ıslak bu mey mi sihirli?

yüreğin mi incindi peki öyle olsun