1. Verse:
Ne yazık ki gitme demekten dilimde tüğ kalmadı
Sesini duyana dek kalp yerinden hiç durmadı
Aşk acısı çekmekten omuzlarım kaslandı
Bir sigaramla kasvete hoş geldim ! ben yaslandım
Baksaydın gözlerime halim baya yamandı
Çaldıkların arasında ben raflarında paslandım
Bir günah işlediysem bin defa taşlandım
Henüz 17'snde saçlarım iki renge boyandı
Velhasıl bugünde uğramadı ilham perim
Bel altı yazmaktansa boş bırakmayı yeğelerim
Aşk bize sağnak yağmadı bak yine çiseledi
Sığındı sığınama gün yüzü görmedi gözleri
Bu kadar basit değil değer veripte gitmek
Yere göz yaşım damlar gülmediğini görünce
Kalem güneşcesine parlar odamın ışığı sönünce
Mutlu bir yaşam diliyorum sana ama ben ölünce !
2. Verse:
Yanımda zelzeleden kalma yıkık kadın
En büyük kozunla içindesin sınırların
Hatta hatrı geçip sevmeliyim bu yolları
Sonu senınle biten her mutluluk da yıllanır
Şimdi bakıyorum arkamdan ,söyle nerdesin
Sakın beni karıştırma ben pezevenk değilim
Kendini sevdirdiğine git artık gözüm görmesin
Bu kadar olaydan sonra intahar mı edeyim?
Giden ben degilim aslında senin degerin
Beni bıraktın ya hani gençliğimi mahvettin
Elimde kalan sade bir fotorof birde sen
Yoksun yine ortalıkta neden gittin neden
Sende vicdan yoksa bu senin eserin
Hergün gözümün önündeki o hayalin
Senden bana kalan tek bir resmin
Bakıp bakıp ağlıyor bakıp bakıp gülüyorum (hahaha)