Yükseklerde desteksiz uçuşan iki melek

Rötara takılmış kanatları onarıp

Onları tekrar cennetine göndermek gerek

Daralan gönülleri ferahlatmak için

Çağlayan şelalelerin önüne yuva kurup

Uçuşan partikül sayısı kadar

Düğümlenen sıkıntıları çözsek tek tek

Derinlerde yatan sevgimin emsalini göremeyen

Gözlerimin içindeki derin karanlıkta meleğim

Elinde feneri hiç bıkmadı usanmadı

Ruhumun berbat bataklıklarında bunalmadı

Beni hiç bırakmadı yanımdan ayrılmadı

Şimdi ellerimin arasında meleğim nazik

Büyük bir şefkatle gözümüzden sakınmamız şart oldu

Ruhum şad oldu kaybolan saatler saniyeler saliseler

Bizi ebedi birlikteliğimize doğru savurdu

Bu kadar gerçeğin arasında

Sad birden kendi Melankolik aleminde kayboldu

Ulaşılabilecek bir ışık var

Günümün boğucu karanlığında

Şükür ki yalnız değilim

Yanımda bebeğim arkamda iki üç dost

Seyir defterim beşbin sayfa oldu

Gözyaşlarım birikti koyu bir göl oldu

YÜreğimin ateşine dayanamadı buhar oldu

Sanki büyük bir raslantıydı

Olasılıkları düşününce bugün anlık geriye dönünce

Keşfedilen her güzellik bugünüme uzanmalı

Fikrim ayrılmamalı yarime canı gönülden sımsıkı sarılmalı

Onunla ebediyete ulaşmalı gerçek aşkı en derinden tatmalı

Beni yolumda yalnız bırakmayan sevdama borcumu

El pençe divan aşkımla yüreğine sunmalı

Hayat çok çatallı yolda ne kadar yalnız yürünebilir ki

Yanında aşkın yoksa biri kafamı tutup cehenneme sokup çıkarsa

Bana o acıyı en içten tattırsa

Doğru adım atabilmem için beni her an uyarsa

Nefsin sağlam temelinde saklı bir iblis

Kod sokar zehirli aklıma bide uysa

Şifreler bağlanmış kökeninde Rabbim

Yüreğime serpin elinizde bir damla günahından arındılmış su varsa

İki melek omuzlarımda sağdaki daha çok yazsa

Beni cennetime utançsız ulaştırsa

Tamu hendeğinde zelil şeytan artık utansa

Nadide kelamlarım kulaklara ulaşıp

Gönülleri bir bir çalsa yarını bırakma şansa

Kudretli zaman düğüm olup tez elden sonuna ulaşsa.