:Verse 1:

Hayat: yok olma biçimi!

İrkildikçe sindir; dünya bir sirk

Aşk gurura teslim

Bu resmi cinayete esirdi zihnim

Emretmeyi bil!

Tetikte parmak temsili..

Kal ya da git! her şey bir seçim

Yüzüm

Hüznümün görüldüğü en son şehir.

-Doğdum. Bilincimin çekildi pimi

Kaç laf duydum hiçbirinde yok dostluk sihri

Kork! Aklıma inen basamaklar ıslak

Kork! Bu çağda insan tümüyle kir pas.

Boş bir sayfadan kendine bakmak

Hip hop aklıma sapladığım en eski bıçak

Bırak! Şuurum iptal, ruhum ihya

Birkaç rüyama ev sahibiydi kırılmış kumbaram..

Zamana parçalan

Her şehir bir parçam

Her parçam bir insan

Ve

Her mısram bir imza..





Nakarat:

Raylar boyunca akıp

akıp gidiyor nehir..

Akıp gidiyor raylar

akşam olunca..



:Verse 2:

Bu notları alırken raylar sakindi

Nabzım sabit, vagonlar bir hayli sessizdi

Öfke: dilimden kan söken töre

Her neyse

Yaşamak

Sansürler eşliğinde,

Çok sahte&

Yüzüme söv! Ya da öv!

Hakkımı böl, kaygımı sök!

Huzuru öp! (haha)

Galaksine verdiğim yeni isim: Çöp!

Kafiyem döndükçe kendini bul ve döv!

Gördüm aslımı bir mısra aralığında her gün

Öldüm dudaklarında yalanlar tadınca her gün

Öptüm yalnızlığı koynunda

Bir şiir gibi kazındı her şey ruhuma

Oldu sonunda!

Hayallerimi boğdum soğuk suda

Solgun! Uzandı boynu..

Sokuldu korku bu soğuk banyodan çıkınca

Tek çıkar yol çekip gitmek raylar boyunca..