Bir korku yoktu ölümden döndüğüm o an
şuan tek hatırladığım ard arda ateş sesleri
sinir krizleri geçiriyorum yerde acı içinde
tedirginim kurşun vücudumun derinlerindeyken
kızdım zaman zaman içime kapanıp kendime
dostlarımı hastanede ağlamaklı görünce
vermeyin morfin sakın kafam zaten kuralsız
elimde patlatmaya hazır c4se zamanlı
karanlıktı odalarım sakince ateş alır
sözlerimi yakmayın onlar köşede anı kalır
ruhum zaten bitkin halde ışık arar boşlukta
bıraktığım onca boşluğu dolduramaz şarkılar
bir ışık gördüm sahnede sağa sola bağırıp koşan
erdemliği öğreten adam sokaklarda beni arar
kimse cesaret edemez asla saygınlığımı bozmaya
gücün yetmiyor maalesef elin silahlar tutmaya
-N-
Daha 18 yaşında bu hayat oldu bana bi zehir
üzgünüm anne bulamadım kendime uygun pan zehir
unutturmayın beni sakın şarkılarımı çal teyip
hala yazıyorum hiç durmadım bir kere tamam diyip
yanlış aradı bedenim gezip boş bir sokakta
doğrularım saklıymış kefensiz bir toprakta
nefes alamadığım oldu matem oldu çoğu zaman
kötü bedellere mağ oldu yanlış olan büyük hata