Prien verse:
Göz kararı verilmişti mutluluk
Ve küfürlerime devam ettim yutkunup
Yalanlar kulpludur, tutulan dilek değil nutkudur
Hip hop tükenmeyen 5 yıllık kalemim ve tanrının öngördüklerine lütfudur
İnan, gör ve düşün, kalkması başardık düşüp
Seviye düşük. rap ile barıştık biz hayata küsüp
Üzülüp durduğun şey ilerlemene engel olur ilerde
İlerlet hayal gücünü onun esiri ol ve direnme
Sorular değil kafanı kurcalayan, onlar sorunların
Somurtkanım hayata çünkü elimdeki her şey onun
Hazin sonun, çizdiğin yolun hatta kirli donun
Dünya umutlarını sikmeden ona karşı korun derim
Battı gemim! Elimde elden düşme hayallerim
Gelecekten umutluyum işte buna hayal denir
Zaman erir, ölüm gelir ve bir gün kazanan biz oluruz
Hikayenin sonuna gelip
Rahzen verse:
Bir sefayla bin geçer yılım, kalemle fink atar
Senin şerrin kadar hayrın olmaz, hepimiz kör topal
Acıyla zevk alan bir insan olmaz kahraman
Bilsen, uzaktan hoş gelen ses kulaklarımı tırmalar
Saniye dakika, dakikalar saat çalar.
Bakar bana mı kör hayat, dilimde tek bir cümle var
Ölümle yüzleş ancak her seferde korku var
Tıpkı soğuk betona çıplak ayak bastığın kadar
Ve en sonunda kan revan!
Günüme dünden sorgu var!
Renkli cümbüş olsada dört duvar her tarafta kan var
Odanın ortasında boş tabutlar
Günüm değilse hep yalak, bugün yanımda kalsalar
Emin değilse her sabah, ve yine de ona da merhaba
Ölüm değilse her gelen, yinede adını sormamak
Bir umut yanıma gelse, yinede elini tutmamak..