Verse 1:

Bir nefeste çek hayatı bırak dolsun ciğerlerine

kapat gözlerini ve dinle hayat denilen serüvenin

sürüklemesine izin ver seni..bırak dalsın gözlerin

ve hisset..yağmur altında ıslandığımız dünleri



Esen rüzgarla kaybolur benliğim satırlarımda

güneşi küstüren tebessümünü hatırlarım da

dolar gözlerim..düğümlenir sözlerim..

gırtlağımda..bir bıçak gibi keser anılar sesimi..



Karardı gözlerim yoksa hayata sis mi çöktü

metanetim sözlerimi yavas yavas kağıda döktü

titrek ellerimle araladım anılar sayfasını

yazdığım satırlarım yüreğimi yerinden söktü...



Yalnızlığımda bu eller kalemimle kasveti bölüştü..

her kapattığımda gözlerimi anılar peşime düştü..

hesap sorar gibi yapıştı yakama üşüştü..

gönlün tek istediği masum son bi gülüştü..





Nakarat:

Vur kara kalemle karala adımı sanımı yeryüzünde...

sen de gör azabı günahkar iblisin gözlerinde..

adım adım yaklaşırken o malum sonun izlerinde..

kaldır bir bak.. ne kalmış lan günahkar ellerinde...





Verse 2:

Saplantılar zindanında yanlızlığa yanlızlık katmışım

her önüme çıkan engelde kalbime bir çentik atmışım

her aklıma geldiğinde bu yarayı tekrar kanatmışım

atlattım sanıyorken meğer piste havlu atmışım



Yaşanan onca günler güzel bi rüyaydı sanki

gözlerimi açtım..uyandım ben..ve rüya bitti

ben yolumda yürüdüm hayat beni bu yola itti..

en güzel satırlarım uğrunda tükendi gitti



Zorlukların karşısında tüm arzum infilak eder

bana güc veren umutlar kaybolur teker teker

hiç anlamamışsın duygu yüklü sözlerimi meğer

bakışlarımdan anlardın gözlerimi görsen eğer



Esef kervanında yol alan aciz atlı dikkat et

yol aldığın bu çölde kum fırtınası hakim

ve lakin..gördüğün gerçek değil serap lan..

bu çölde serap peşinde koşanlar..haraplar..