Kalbimi sök git! Duygular çöp gibi

Anlattıklarım özüm; basit bir söz değil

Asitli köprü; sırat şu an altımda

İncelsin kopsun ip! Yüzünüzü görmeyeyim!



Ömrüme törpü, girdiğim her diyalog

Çalsın şarkımı kırık tuşlu piyanom

Eşliğinde oynanır her gün aynı tiyatro

İzlemeyeceğim artık, yani bilanço fiyasko



Beynim mahremiyet bölgem; göstermem

Ama cehaleti öldürmeden ölmem ben

Görmeyenler, göz istiyor körlerden;

Yaz vakti yorganı üstüne örterler..



Öterler her diyardan; etkisiz, değersiz

Faaliyete geçmiyorsa tepkiniz de yersiz

Menzilimde boş ağızlar estirir de telkin;

Biri gelir ve biri gider.. Bezdirir bedelsiz..



Uzak durun, yaklaşmayın

Bu sokak dar sana bana ikimize

Dünden beri ben bambaşkayım

Yürüyorum düşeceğimi bile bile

(x2)



İnsanlar, duymak istediğini duymak ister

Konuşmak ucuz ama biraz sus da dinlen

Dünyayı olduğu gibi görmeye mahkum oldum

Cezam müebbet, çıkışım yok bu hapisten



Çünkü aynı deliğe tıkarlardı eğer kaçsaydım

Yufka olsa yüreğim, yüksek derecede kaynardım

Karanlıkta göz açmayı öğretendir aydınlık,

Masumiyet, maduriyetin tek kaynağıdır.



Zarar verir diye duygularımı kesip attım

Sonra, vicdanım uykularımı esir aldı

Sevgi hissim yetim kaldı... (evet)

İnsanlardan nefret etmek için, tanımak yetip arttı.



Tabi kazanmaktır her yarışı tek hedef

Ama çoğunlukla kaybettirir denemek

Aylakken; koza yapmamışken tırtıllar,

Ezoterik, ömrünü tamamlayan kelebek...



Uzak durun, yaklaşmayın

Bu sokak dar sana bana ikimize

Dünden beri ben bambaşkayım

Yürüyorum düşeceğimi bile bile

(x2)