Verse 1 ;

gönlümün kepenklerini kaldirdim tedirginlik sardi
yagmuralti düslerimde nabiz sürekli farkli
gidene yol vermekten yoruldu gözkapaklarim
her elveda degisimde biraz daha kendimi yaraladim

sualler mütevazi gülücügünde oynar masumu
ilelebet sürmez mutlulugun elbet görürsün alt yokusu
saklanirmi gercegin ozaman bilemem senin hüznün
umutsuzluktan ötürü yanlizlik bana tek cözüm

yüregimde onlarca maskenin arasinda
dolarmi ansizin gözlerin gelirsem bende aklina ?
donuk bi surat var her seferinde baktigimda aynaya
en pesimist duygularimla koyayim hayatin amina

son sürat ecel istegi gecmesede gönlümden
aldigimda kalemi elime güzel yarinlar göremem
nefret besler bakislarim kanla doldu gözler
orospu cikti verilen bütün sözler

simdi ben hayallerimi gömen duvardaki poster
hicbi misafir icin kalbimin otelinde kalmadi yer
yazili bir sinav seklini verdi bize yasam
bense siirler yazdim bos bir kagida en karamsarindan

nakarat ;

hayat yolcusu simalarinda kalmasin hüzün
kuramadigim hayalleri benimle birlikte gömün
üzülmesin kalbimin sokaklarinda kosturan
bir yol cizin bana sonunda umuda varan..


Verse 2 ;

gömülü dediler önüme cikan her bi sifata yeni bi kimlik
yagmur ataklarinda pas tutan ruha bir cizik
kundakla gözlerini onlar yalanci
bakislarimda arama mutluluk onlar bana yabanci..

nahos halim gecenin karanliginimi süslesin ?
özlemin hasrete karisip azrailimi lütfetsin
kapiyi calar ölümün esiginde yavas adimlar
binlerce ses farkli insanlar kulagimda yankilar

yagmurlu bir nisan aksami kalbimin günesi tutuldu
calmaz kapim huzur bana ugramayi unuttu
gidisin benim icin bir baslangicin sonuydu
dönmedigin her gün aglamak bana boyun borcu

elimde bir kac hapla sorgularim gecmisi
gecmiste yasananlar bana gözü acik uyumayi ögretti
buda sanirim olmadi
gökyüzü degil kaldirdigimda kafami görürüm sadece esrar dumani
esrar dumani