Mutsuzluğun kıyısında bir küçük koza
Çıkmak istemez dışarı o yabani
Sahip olduklarından korkar
Mahmur bakan gözlere inat
Yokuş yukarı bir salıncak
Tekmelenmiş umutlara bir çelme de sen tak
Tahir gibi temiz
Karun kadar zengin
Mısralara inat
Sevimsiz çocuk yoktur
Çocuksu gör,hakir görme
Saffet gör,tarumar görme
Yine bir sabah vakti olur
Çıkar kelebek kozadan
Bir ömür geçer yirmi dakikada
Sen söyle şimdi
Yetmiş yılda geçene ömür mü demeli
Kurduğun düşlere uzak kalıp
Hayata dur mu demeli
Paylaşımsız geçimsiz kapıdışarı mahkumluğun
Sönük ışıklar altında mum yakmalı

Işıtmasa da çok
Sen gör görmek istediklerini yeter
Gazel boyu taşlarla örülü yolların
Bir yumruk çak yüreğinle
Kırılmasa da oyuk açsan yeter
Işığı gözbebeklerine usulca girer
Kundakta bebek korudukların
Bir nefese izin yahu
Sen güven kadere o seni hep bekler
Demir ranza gıcırtıları
Ve yalnızlığın
Usuca bırak elinde tututtuğun gökü
Şakacı bacı kalfa büyüttü seni
Anne sıcaklığı aramaksa şaka
Matem karası saçların çözme sakın ola
Sevgililer tarafı ağır sana
Aşığın çok olur ayıp olur o mahmur gözlü ere
Meyhane sefasıysa düşlediğin
Ömrüne yazık sana ziyan kasvetlim
Göz dolar yaş akar
Tarih bu yeniden yazar
Bir mirasyedinin hüznü parayla buluşuncaya kadar