bir anlık öfkeyle kırdığın bu kalp yolda paramparça
bak çakıl taşıyla durdu kalp
zordu aklına gelen olmadım bak
bu bedenim önüne halı olurdu
sevebileydin ah bi dakka
dur da bekle dedim sayfa sayfa ekledim
bi dinleseydin elimi tutabilirdin eminim
umutsuz vaka sanırım aykut
ağlamaklı kalpte bu gece sendin haydut

tek kelimeyle bitirilebilir miydik ?
sana son sözüm elveda derken
o gözlerin nası yaşarmadı
bu eller benim mi ki tanıyamadım
bana kanayan adam diye hitap ediyolar
alaya alıp tanımazdan geldiğin bu beden
artık sana yabancıyken sanma aynalara tanıdık
kaskatı tavırlar artık yine sağa sola sataşan bi benliğim var
bu densizliğin tek sebebi bomboş evim ve kocaman sensizliğin
ortasında kayboluyorum akseden bu gökgürültüsünde dahi sesin var
bana nasıl olacak diye sormayın bi gün kaybolursam anlar...
gitme
terkedilecek halim yok
çaresiz, yalnız bırakma beni
son kez tut ellerimi