Yine kayboldun güpegündüz
Hayatın ortasında yine savruldun
Güpegündüz hayatın ortasında
Yine farksızım, evet yanlışım
Ama kayboldum hayatın ortasında
Hani rüzgar ürpetir denizi
Hani bir yel eserde üşütür yer çimleri
Şu koca resimde göremedim ya kendimi

Yaşamayı beceremedim bu hayat artık
Ruhuma batıyor anla işte sözün bittiği
Canımın yandığı yerdeyim
Bir kaç dostumla beraber
Susmaya karar verdim
Bekliyorum gözlerim alışsın diye aydınlığa
Dilsiz, dudaksız, isyanlar geçip gidiyor yanımdan
Anla işte, bir nefes kadar yakınken
Düşünceler kadar uzak olmayı
Sürüklenip bu vicdanla hayata
Arada sıkışıp kalmayı anla işte