Nefran verse



yolculuk var elvedayla süslendi özlemim

geri dönüp bağırsa keşke gitmeden son isteğim

gitme dur seni yanımda istedim ve olmadı

beni bırakma derse gözlerim anlar mısın

farzı oldu her bi ses kulaklarımda yankı var

adını haykırır bu karanlıklarım bi ışık yak

son durak geldi çattı ömrümün sonu

ve çok dolu kalbin içlerinde bir tutam umut

esaret oldu odamın her taraflarında duman var

sisli gözlerimle karaladım duvarda bir hayal

sensiz olmadım hayal de olsa seninleyim

sensiz olmadı çık da gel ve gülsün gözlerim

idare et mecalsizim tükendim artık kalmadım

bi çare ellerim açık hıçkırıklarımlayım

dualar eşliğinde ben umutlanıp yalvarırım

duymasan da durmaz hiç bu bitkin haykırışlarım



Derviş Meo (Nakarat)x2



uzak yakın yarınlarıma bir ışık tutan

umudum olsan benimle yar

gelmesen de gözlerinden uzaklara taşınamam



Nefran verse



dur bir iki dakika dinleseydin önce beni

tut ellerim kayıp giderse ben düşerim

sersefilim anla artık mustafan daraldı sensiz

ben kefilim kendime günüm karardı güneşsiz

itiraz eden bakışlarım da hayli yorgun artık

gücüm de kalmıyor bu sevgi çöllerin kuraklık

aldı başını gider rüzgarıyla savrulurum

masalsı mutluluklarımda bile huzursuzum

giden döner mi sence beni bi örneğinle bilgilendir

hemen biter mi öyle bence kaybeden gidendir

hatıraların gereksiz olduğunu anladım

ve çünkü çok can yakar çok seven çekip bilendir

elimde olsa ağlamazdım haydi gül biraz

benimle olsan ağlamazdın yokluğun ayaz

sever mi der ve itinayla beklenen bi yanıt var

gerçek olsun artık beklenen soyut masal



Derviş Meo (Nakarat)x2



uzak yakın yarınlarıma bir ışık tutan

umudum olsan benimle yar

gelmesen de gözlerinden uzaklara taşınamam