Zaman konuşturmuyor hayat yanımızda koşuşturmuyor
Avuçlarımı saçım ovuşturmuyor
Her güneşin doğuşunu penceremden izledim
Sınırsız tüketim hırsımız bizi kavuşturmuyor
Sınırları var edenler ayrı gayrı tuttu
Bizi neden bu denli sessiziz ay mı yuttu bizi
Sindirilen bir çocuğun karşı çıkma içgüdüsü
Kalbinde filizlenip kör edecek sizi
Samimiyetsizlik bir adım gerinde gölgen
Kaderin tekmesine siper olan gövdem
Yer çekimi beni ne kadar tutarda bilmem
Şerefin değer görmediği türkiyede ölmem
Varsayalım ölürsem istediğim
Kimsesizlerin mezarlarının tam yanında gömülmem
Gün gelir görülmez gülümseyen ikinci yüzleriniz
Çürüyüp sonsuzluğa yüreyen fani bedenleriz biz
Nakarat x2:
Zaman tamam bir nokta kadar kalan kefalet
Toprağın sardığı vücudunda esir cehalet
Emanetine sadakatin bi kuş kadar değil madem
Öyle ciğerlerine katran aşıla devam et
Yaşam hakkı benim hakkı satan selim
Görün inancının karşısında şahit olur elin
Kibirden uzaksa dilin değer görülmez isyanın
Urgan olup boyna örülmez ecelde böyle bilinmez
Yok oluşun başlattığı devr-i alemim
Belki sizin gibi düşünmeyen deli bi alimim
Yer yüzünde devamıyım havvanın ve ademin
Kendime tabiyim kendime sahibim
Gözünüzde neyim bilmem belki şairim
Belki saçmalayan bir çocuk belki dahiyim
Belki kelime katiliyim belki belkilerim bitmez
Tek bildiğim hepinizden sahiyim ve kafiyim
Yolların sonları yok düşünceler kilitli
Fikrilerimi hapsedip bi canlı dirilttim
Size doğrularını anlatan felekde çember atlatan
Kendim olmam için size yazmam gerekli
Nakarat x2:
Zaman tamam bir nokta kadar kalan kefalet
Toprağın sardığı vücudunda esir cehalet
Emanetine sadakatin bi kuş kadar değil madem
Öyle ciğerlerine katran aşıla devam et
Edebim ellerimden kulaklarına taşar
Bunca zaman bunca şarkı bunca emek hayal kırık yaşar
Başarmanın sahiliğini egom tatmaya görsün
Kanatlanan fikirlerim uykularını aşar
Yıldızın kayan gövdesinde düşün ayan
Hayat cilve sananlarla geçti dur bi düşün dayan
Yılların bel kemiğine merdivenle dayandım
Acı bıraktı gülüşlerime yelden esen bu yangın (hadi)