Cover of Vashti Bunyan's trainsang
Leite mot nord, imot nord førr å finne deg
vind som hyle langs et dunkandes tog
eg veit ikkje heilt ka eg finn når eg kjæm tel deg,
men håpe at du e på leiting, du og
Dæ e så mange mil, og d'e så lenge sia,
veit ikkje om du e bidd bere mæ tia,
men endelig veit eg korhen eg kjæm ifrå
dæ e mange hundre mil men eg har ikkje tenkt å gå
Dæ e ikkje en sang eg har tenkt å sønge,
bære lyden av et dunkandes tog
ingenteng veien heim hit har lært meg,
men veien heim va dæ einaste eg såg
Dæ e så mange mil og d'e så lenge sia
veit ikkje om eg e bidd bere mæ tia,
men endelig veit eg kor ferda mi går hen;
dæ e mange hundre mil, men ikkje langt igjen
Men ka om du ikkje lenger e der åleina,
kla om nokken er der på besøk,
korleis ska eg då ta tel å førrklare
at du fann kjærligheit på første førrsøk
Dæ e så mange mil og d'e så lenge sia
eg veit ikkje om hjerta kan gro litt mæ tia
og tvilen tar tak og tære litt førr kvær perrong
men hundre mil e ikkje langt i ei jernbanevogn