Verse 1:
Kendi dünyamın içinde yıkık dökük yaşarken
Yanlışlara nefsi heva eşliğinde koşarken
Bıraktım hayatı oda beni bıraksa
Sukünete varamadım ne kadarda ıraksa

Dünya zor, acımasız buda benim kuruntum
Geldiği kadar gitseydim Rabbime huzuru bulurdum
Ben böyle değildim ne oldu yöneldim çıkmazlara
Cennetten kovuldum ve batıp çıktım çamurlara

Tıkandığım anlarımda, rukudan kalktığımda
Secdeye vardığımda, ağlarken yanaklarımda
Suküt iken dudaklarda, haykırıken sedamda
Biliyorum her anımda, O'da benim yanımda

Bazen olur göremezsin olsa gözün önünde
Gösterilmesi icap eder uğra kalbin ehline
Onlarki gönül ustaları Halil iken Rabblerine
Nurundan nur serpmiş 'Kerim” olan kalplerine

Nakarat x2:
Sana bi tavsiye can kardeşim
Aldanma bu dünyaya hep yalandır
Yanlışlar hep arar bulurlar seni
Sakın sapma yollarına bunlar hep masaldır.
(Masal masal masal masal)

Verse 2:
Elestübi Rabbikum sorusuna Galu bela demedik mi?
Unuttuk mu misafiriz ona söz vermedik mi?
Seni senden iyi bilirken bu yaptığın kelekti
Hatırlatmam için yarana tuzmu basmak gerekli

Helal haram çizgisi bildiğimce emektir
Terin aktıysa nimete o yediğin yemektir
Yüzsüzlük doyumsuz olup verdikçe istemektir
Din nasihattir bilmiyorsan sukut edip dinlemektir

İnsanoğlu hiç doymaz bakmaz etrafına
Karanlığın içindedir amma gerek duymaz aydınlığa
Nüfuz ederken içine kibir gurur duygular
Bazende durur bakar kendisinide sorgular

Hayat bi hayırsız evlat
vermiyor artık yaşamak tat dakikalar bayat
Avazım çıktığınca bağırıyorum ediyorum feryat
Yalvarıyorum sızlanıyorum Ya RasulAllah Şefaat

Nakarat x2:
Sana bi tavsiye can kardeşim
Aldanma bu dünyaya hep yalandır
Yanlışlar hep arar bulurlar seni
Sakın sapma yollarına bunlar hep masaldır.
(Masal masal masal masal)