Aslında ben hayatımda yaşıyorum öyle kendimce
Sabah uyanıp kalktığımda tek kalmışım kendimle
Sana da vakit kalmıyor be meşguliyetim derdimle
Yıllar yılı acayipsin söyle kadın derdin ne !

Fazla birşey beklemiyorum tek isteğim biraz huzur
Darp etmekten hoşnut kader yorulur elbet bir gün durur
Gözlerimin ışığı kayıp çok tarifsiz inan durum
Yorgun titrek bacaklarım şu an ayakta zor durur

Derdimi anlatmaktan aciz kırık düşlü Matruh'um
Kırık düşünün her yerinde dram tanesi Matruh'un
Çok yoruldum ve bitkinim sıkıntılar biraz durun
Son zamanlar zaten benim kalmadı gram huzurum

Sokağa çıktığımda benim adımlarım savrulur
Tahammülümse öyle az ki hayallerim kavrulur
Yarama tuzunu basmadan çekip gitmek zor mudur ?
Göz kapatma seanslarımda hasret beni korkutur



Bazen öyle istiyorum ki gülmeyi ben kahkahayla
Ancak gülmek olmuyor ki derdi derde katlamayla
Bir de öyle sıkıntılar bitmiyor ki saklamayla
Elem elini bırakmıyor be yatıp kafaya takmamayla

Omuzlarıma baskı yapan dertlerimin elleri
Gözümü açmama engel olan kızgın hayatın gözleri
Sadakat ve güvenmiş...bırak hayatım bu sözleri
Sol yanımda yaralar açan bi fahişenin pençesi

Bence tavrın yapmacıktı söyle bakalım sencesi ?
Egona kurban tavırlarınla söyle ulan sen nesin ?
Dostluğun da yerin dibine kesilsin artık tiz sesin
Zerre kadar hayrın yok hayattımda külfetsin

Şu hayatım labirent olmuş kaybolurum sapaklarında
Geçirdiğim her bir günüm birikiyor göz kapaklarımda
Gamıma inat günlerimde ağrılarım şakaklarımda
Dilime dolan argolarsa kapıya dayandı ramaklarımda