Verse 1:
Dönme dünya artık, hak etmez olduk seni,
Sebepsiz katliamlar kan kusturur yürekleri,
Çalışır tüfekleri, ağlatır bebeleri,
Yalan olur düşlerimiz derttir bak çektikleri,

Mazlum ağlar zor da olsa korkmaz onlar,
Çocuklar kalaşnikofa karşı taşla pompalar,
Yürek var ki savaş var, kurdular be saltanat,
Dinsizin halinden imansız gelir be kasmadan,

Toprak almaz oldu hayır her tarafta cesetler,
Acımadan tarar tüfek bak saçma sapan sebepler,
Her yerde zalimler her kurşun kahpece,
Yalanlar dolanlar sokaklar bak arbede,

N'oluyoz lan, akar bak kardeş kan,
Yaparlar seni beni dünyaya baş düsman,
Hayatlar pesimist rest çektirir zaman yok,
Bazıları mutlu ama ceplerinde para yok...

Verse 2:
Gerçekleri kimse yazmaz yazılan tek senaryolar,
Yüreklerimiz yandı, geldiğimiz yer de kenar sokak,
Ve toz duman patikalar, insanlarımız panik atak,
Artık boyun eğme yok pişmanlığımızı lirik atar,

Kimi zaman düştüğünde bu suratlar yerdedir,
Bilki bir gün hedefimiz bu üst tarafta her şekil,
Hüsran bu bilen bilir, küstahlar elindedir,
Savaşlarla verilir oldu, barışların sözü bil,

Bir kul konuşmaz oldu dil bu yarası doldu,
Artık sokaklardayız ve kanunlarımız burada doğdu,
Kazanmanın değerini yenildikçe anladık,
Yazdıklarımızın her biri biz öldükçe anlanır,

Korkular yasaklar ve kapıların da kapanışı,
Aldatıldık itildik hep imzalar da yasadışı,
Masa başında haykırışlar yankılanmaz,
Burada asla namertler alkışlanmaz...