Det var`ki i fjor i fyrre fjoren
uti sankt Olavs velde,
eg sille livid av kongin taka
så seint um ein joldags kvelde
Eg tok kongin på min bak,
eg tottast meg vera ung
men som eg kom i durahallen
da falt en meg fer tung.
Fram så kom det den vigslekallen
så vel eg han monne kenne,
han slog meg skrå i skallen
er`ki hellbrigdad enno.


Dei slog meg skrå i skallen
ded tottist eg inkji lide,
skvette etter meg vigslevatten
eg kenne enno det svide
Dei skvette eld og eimyrja
og vigsale vatnid vide.
vigsale kom der eg stod
monne meg svide
Dei skvette eld og eimyrja
og vigsale vatnid vide.
vigsale kom der eg stod
monne meg svide.
Ded fornam på lando deiras
eg åtte der ingjo fred,
så sprett eg beltid af kongins rygg
og sokk i jordi ned