Sabrımın selametini bulduğum bir şarkı var
Ve bulduğum selamete eşlik eden sen kadın
Düşlerimde büyüttüğüm büyük bir diyar var ki
Sen hariç kimseye henüz kapılarını açmadım
Bu gece 2 dilek tuttum kayan yıldızlardan
Eşsiz olsalar bile kayar yıldızlar da
Seni anıyoruz sigaram ben ve yıldızlarla
Geçirdik akşamı,gel hadi uyanmadan
Aşkın kara tren misali uzun yolculuk
Bilmiyorum hangi ıssız durakta son bulur
Aşkına kara kışta kafa tutan tek yolcuyum
Bilmiyorum hangi bahar sabahında son bulurum
Bulamaz yönünü kaybolan zavallı çocuk
Gönüle su serper kaybolunca son bulut
Ömrünü aramakla yitirmiş küçük çocuk
Muradına erecek bulunca sevdiği kulu
Haketmedin ama geldin sen yine yüreğime resmettin aşkı
Yüreğime sen
Yüreğime serp yağmurları dolsun
Sensiz uyandığım sabahlar dostumken ben
Sensiz gecelerinde dost olduğunu farkettim
Seninle geçen rüyalara dalmışken ben
Seninde bir rüya olduğun akla anca çark etti
Gel,çok kaldı ayrılık çöktüm hüzünden
Çok çekti bu gönül senin melek yüzünden
Sen,yazları bir aşk yaşasan ne farkeder
Ben bir sevdayı yaşatıp öldürmüşken güzlerde
Yeni yazılan bir şiir öyle masum öyle içten
Şiirlerinde anlamı yok kalp dediği bir hiçse
Saygı duyman gerek kalem tutan yorgun ele
Eğer ki var ettiyse aşkı derin bir hiçten
Ben seni derin bir hiçten çıkardım
Düşünme sen beni üşütebilen sadece kar mı
Sence koca kainat sade hiçten çıkar mı
Kalbimi sahiplendin kadın hapsolma çık artık