Geriye kalanlar ne kadar doğru ne kadar yanlış kimse bilmiyor
birbirini dinlemiyor insanlar ve her seferinde kavga çıkarıyor
Ve ben duyuyorum bunları gözlerime uyku girmiyor
Sokaktaki her sevgili güldüğünde seni bana anımsatıyor
Ben korkmuyorum, yanına gelmekten, senin olmaktan korkmuyorum
çünkü ben seni görmekten, seni hatırlamaktan inanki çok mutluyum
Umutluyum, her günün ardından sona ercek diye yokluğun ama bil ki
Bazen de düşünüyorum da ben senin hayatında hiç yok muydum?
Anladım, yoksun diye yanımda hayatımın renkleri karıştı
Canıma kattığım insanlar durmadan yaramı deşmeye çalıştı
Alıştım, ve en sonunda delirdim duvarlarla arkadaşım
Sana sarılıpta baktığım pencereden boş hayallere aldanırım
Yağmurdun, yağdın üstüme yağdın ellerime ve semaya baktım
Tanrım dedim, duy beni, göm kara toprağın en dibine
Boktan hayatıma ağladım çocukça, çoğaldı günahlarım ansızın
Haklısın, aynen dediğin gibi seni sevecek kadar aptalım!s
Uyandım bak bu sabahta, gözlerim açıldı sensizliğe
Yoksun diye her gece her gece ölürüm serzenişteyim yine
Yalnız seni... Yalnız seni kabul eder bu düz mantığım
Rüyalarım seni gösterir dudaklarım der gitme