Unutmam lazım onu !
Onu unutmam lazım !
Unutmam lazım ! ( Unutamazsın )
Unutmam gerek senin başkasıyla olduğunu .
Yada bi başkasının kollarında uyuduğunu söylemeyin gözlerime !
Onlar görmesin hiç böyle bi sahneyi !
Bilmesinler ,
Düşürürken yaşlarımı zirvesinden karanlığa bürünmesinler !
Senin kayıp bi kent içindeki coşku dolu şarkıların ,
Namelerin süslersin hep kulaklarımı .
Kötü söz dinlemesin gözmimiklerim .
Ulan unutmam lazım geçirdiğimiz anları !
Kapında uyandığım sabahları !
Evin deniz kıyısına yakın bi yerdeydi .
Martılarla karşılardık güneşin eşsiz endamını !
Sonra onlarla beraber üşüşürdük pencerene .
Onlar akşamdan kalan ekmek kırıntılarını toplardı .
Bense başkasına verirken düşürdüğün sevdi parçacıklarını .
Bilmezsin kaç akşam geldim yanına açık kalan pencerenden .
İzlediğim sen uykudayken daha bi masumdun daha bi sevgi dolu !
Kaç kere üşürsün diye çaktırmadan üstünü örttüğümü .
Kaç kere uyandırmadan masumca öptüğümü bilmezsin .
Gerçi artık bilmekte istemezsin .
Hem nolucak ki bilsen ?
Yine eski fotoğraflaramı göz atıcaksın ?
Beni sadece bi kağıt parçasıylamı hatırlıcaksın ?
Resimlerimizde mutluyduk , sen şimdide mutlusun .
Benimse unutmam lazım .
Unutmam lazım işte neden diye sorma !
Hatırlasam nolucak ki ?
O günlere gerimi dönücez ?
Yoo olmucak sen hala başkalarının kolunda mutluluğun yolunda .
Olan bana olucak !
Unutmam lazım onu !
Aynalara çizdiğimden beri seni görmüyorum kendimi .
Gerçi artık burnunun ucunu dahi görmeyen bi herifim .
Alt komşular şikayet etmiş ev sahibine .
Çok gürültü yapıyomuşum camları yumrukladığımdanmıdır bilmem .
Dedimki yanlız adamım ben pek gürültüm olmaz .
Öylelikle vermişlerdi evi .
Sonra geldikçe her gece hayalin biraz sesim çıktı tabi .
Anlattım ona gerçekleri , arada bir sinirden bağırmışım .
Kafam tabi iyice evdende attılar sonunda .
Saç sakalım karışmış öyle diyo eş dost .
Ne önemi varki ?
Ben senin hayatına karışamadıktan sonra .
Varsın saçım sakalım olsun .
Adını yazdığım park köşelerinde sabahlarken .
Gündüz oynayan çocukların cıvıltısıyla uyandığım oluyo .
Diyorum ki bunların arasında neden bizimde çocuğumuz yok ?
Sonra kalkıp turluyorum sensiz bu şehrin sokaklarında.
Duymak istediğin buysa ?
Evet ağlıyorum !
Taktığımdan beri seni kafama , kendimi bildim bileli yani .
Ama , ama unutmam lazım onu !
Evet , evet benim seni unutmam lazım !
Gidiyom ben papatya onu unutmam lazım !
Bu mektubuda ona ver gidiyom ben unutmam lazım onu !
Unutmam lazım onu !
Unutmam lazım onu !
Onu unutmam lazım !
Unutmam lazım ! ( Unutamazsın )
Unutmam lazım ! (Kahretsin !