Yaralanmış bir akşam vakti ömrüm
Beni geceler bile anlar oldu
Bütün ezgilerin sustuğu diyardayım
Sen anlamadın gülüm suskunluğumu
Varsın yokluğun zehir gibi yaşansın
Düş de git yüreğimden sessizce
İçimdeki çocuk öksüz kalsın
Yorgunum gitmelerin tümüne
Hadi git
Yangın yemiş türküler gibi git
Kalmasın gök mavisi ezgimde
Su yeşili akmasın yüreğimde
Bir solukta sussun ayrılık gülüm
Tamamlanmış yalnızlık olur ömrüm
Gidersen temelli susarım gülüm
İçim acır, ürperirim ormanlarca
En ağır yara olursun yüreğimde
Yıldızların en uzağı gibi susarım
Yangınlar başlar sustuğum yerimden
İçim acır, ürperirim ormanlarca
En ağır yara olursun yüreğimde