biyasbul verse:
hepsi saçma bi zamanda aşk belki başka bi gün başka bi zamanda
belki burdaydı belki hiç olmadı belki yalan yine de inanırdık biz aşka bir zamanlar
iceman nağme:
bu silahın içine tek bi mermi koy çek vur
çünkü anlatmak istediğim son şey bu
gel kulağıma usulca o malum sözü fısılda
çünkü duymak istediğim son ses bu
biyasbul verse:
artık eser yok eser yok eski benden
ve gün geçtikçe korkuyorum eskimenden
ya yarın ol gel ya yağmur ol düş üstüme
ya güneşim ol gir odama yada bi rüzgar ol es bi yerden
yalnızlığıma kurul dilersen hiç giçme uyu
kal de kıpırdamam ömür boyu değişmez huyum
kurudu delinin 5 yıl önce taş attığı kuyu
yine de burdayım hala ne kadar zorlasam da buyum
nakarat:
seni anlatacağim bugün ama hiç kimse yok
seni bana anlat , seni bana anlat
söylenecek ne kaldı geriye bitmişse yol
beni bana anlat,beni bana anlat
(benliğin bağışık hayaline gitmiyor)
iceman verse:
elimde büyüttüğüm boy boy aşklara
içimde mutluluktan başka bişey yoktu yaşlanan
yoktu yok bu sayfada varlığından eser
artık umrumda değil ne hüzün ne şer
ya gülüp geçer insanlar ya hüzün seçer
bi sepet mutluluktan adın gülümseten
anlamını yitirdi artık yüzüm neşem
dedim üzülme ve kendini topla bi gün geçer
ne yapıcağımı bilmiyorum yazdım ve durum bu
genellemek yanlış olur bana has bi kuruntu
tabi onca sorundan dolayı bi hayli yoruldum ama
belki arasaydım aşkı başka yerde bulurdum
iceman nağme:
cemre düştü kalbime
beni üzmek senin ne haddine
dokunmaaa (bana) dokunmaaa