Günaydın bir pazara daha uyanmıştık bir gün
Televizyonda tom ve jerryden ayrılmazdı gözüm
O günleri özlememek eldemi ki özüm
Birazcık hatırla ve çocukluğunu düşün
Kahvaltıdan sonra çıkıp akşamleyin gelirdik
Kirlenince üstümüz de anne azarı işittik
Yine de bile bile hergün gidip kirlendik
Çocuktuk biz oynamaktan kir nedir ki bilmedik
Kimi zaman top oynadık kimi zaman saklambaç
Çanak çömlek patlamadan gözlerini iyi açman
Gerekirdi,bazen de gazoz kapağı taso,
Oyun oynamaktan dizler yara olmuştu paso
Ama sorun değil çünkü düşmek gerek bize
Kabuk bağlayınca yara kuvvet gelir dize
Koşturursun tekrar istop oynamayı istediğinde
Amacım masumiyeti hatırlatmak size
Çarpışırdık tahtadan silahlarla savaş gibi
Aslında hayat denen savaş bize yavaş gibi
Bu yüzden ağaçlarda evimiz vardı salaş gibi
Bir defaydı çocukluk durmazdık kalas gibi
Bazen ateş yakıp közde patates pişirirdik
Akşam yemeğine kadar karnımızı şişirirdik
Bir apartman maçında enerjimizi bitirirdik
Balkonlara top kaçardı tırmanıp indirirdik
Korkmazdık hiç bir şeyden çocukluğa rağmen
Kötü söz etmezdik birbirimize haybeden
Sonra okul çaldı bizden çocukluğu cebren
Ne oyun kaldı geriye ne de biraz daren
Tamam belki okulda da oyun vardı ama
Kısıtlıydı vaktimiz bu tenefüs yetmez adama
Okul vardı yarın yatakta geldik aklıma
Küfrederek uyudum ve lanet ettim sabaha.