Birazcık sakinleş çünkü sesler her yanında
Savaşmaya gücün yok yalnızlık sen tadında
Son umut bu dilimde vecibeler
Kelimeler boğazımda düğümlü ne diyim hemen

Yollar mı zaman mı daha uzundu bilmiyorum
Gözyaşları farklı renkken acıysa bir diyorum
Göz göze gelmek ne kadar zor ne kadar çaresiz
Göz göze gelmek ne kadar zor ne kadar çaresiz

Nakarat:
Bir çare yok, bir çare yok, bir çare yok yok yok yok yok yok yok yok
Bir çare yok, bir çare yok, bir çare yok yok yok yok yok yok yok

Verse:
Camlarda buğu, gözde çapak, sabahın sersemliği
Burası neresi, bu oda kimin? tanrım ben nerdeyim?
Fincandan göğe yükselirken kalan yarım umutlar
Beyhude zaman yırtıkları kalır yanına unutma


Bu şehir küçücüktü anlam verip biz büyüttük
Yokluğun sigara dumanı bıraktığı iz büyüktü
Oysa ne güzel yağar lacivert yağmur kanımdan papatyalara
Bu kez de sevmiyorsan beni bunu yarımdan da saklayamam

Soframızda huzur yokken evimizde yalan her yan
İsminle biriken hüzünler genelde paralel yağar
Ayakkabını bağlarken sordum küser mi yağmur dağa?
Anladım sen ‘Converse' giyince bu şehre yağmur yağar

Aynı şehirde göz göze gelmek nasıl bir intihar ama
En değerli şeyle sınıyorsun beni şu imtihana bak
Döndüğünde saçlarım olmayacak getir suçları da bana
Neden mi? Çünkü kırıldım saç uçlarıma kadar..