Dertli geçen bu akşamlar koydu önüme bi sayfa
Defalarca yazıp sildim etmiyor ki bir fayda bitirdiler her şeyimi ufak bir elvedayla
Taşındı cansız bedenim çoktan verildi Selam

Yaşamaktan bunalttı var bu itici insanlar
nefretle Yok ettim içimdeki sevinci
Aldığım bu ilaçların etkisiyle düzeldim
Yazdığım bu şarkılara ben hiç Ara vermedim

Yanıma dost diye aldığım Bu şerefsiz insanlar her defada yalan yanlış menfaatçi oldular
göz yumduğum hatalarda dalımdan Kopardılar
Beni bu pisliğin ortasında tek bıraktılar

Yaşlanmış bir beyin Ne yaptığımı bilmiyorum bilmem kaç vakittir Ben ard arda ağlıyorum
sessiz kaldı insanlar çığlıklarımı duymadı
bundan etkilenen kalbim nedense hiç susmadı

Bir zamanlar koşturduğum Faili sokaklarda
Bir de ortam peşine düşüp kullanıldım kısaca Bitirdim Bu her şeyi 4 harfli bir vedayla
Tek başıma mutlu olamadım Ben bu hayatta

Ailem da sitem etti bu garip yaşantıma
Çığlıklarım kesilmedi beynim zehir Altında
Yalnız kaldım bataklıkta tutmadılar Kolumdan
Gülüşlerimi kaybettim Kalbimi acıttılar

En ufak bir yanlış da ben hemen bir şarkı yazdım karşılaştığm bu olaylardan biraz ders aldım aynanın karşısındaki şu Halimden utandım bütünlenmiş bir şekilden parçalara ayrıldım

dolan bu gözlerimi Ben Çukurunda Boğuldum adaletsiz yetiştiğim sokaklarda kayboldum
Fidan Gibi yeseren bu hayatımda Vuruldum
Kim biriktirdim içimde ve kesildi Umudum

psikolojim bozuldu bu yaşantının içinde Hayallerime rol verdım oynadı az ötede
katlettim duygularımı bitirdim bu beyinden anladım ki fayda gelmiyor bana bu şehirde

Tek çare yeşil beyazdı vücuttaki Zehirdi
geçen yılların ardından ciğerlerde tükendi
bakılan tahlillerimde beyin ölümü söylendi Bu hastalığı duyan beden Gülüşlerime son verdi.