affet lütfen beni
fazla kalamadım
yordum düşlerini
yoktu beyaz atım
istersen gül şimdi
bir gün anlarsın
ben rüya görmeyi
çocukken bıraktım
mutlu bitmez hiçbir masal
tarih yazar da yazar
anlatmasın bana kimse
sonbahar
her yazın sonunda var
güneş bile kar toplar
hoşçakal
gördün mü bak
çabuk pes etti aşk
yakar bizi
kaç en iyisi
yorgun bu serseri kalp
durmuş gibi
vur acır gibi
çok zaman geçti
yokki geleni gideni
yalnız öleceksin
kalpsizsin dedi
kalbim ne yapsın?
rüzgar hep tersten esti