VERSE 1
Ey dünya bu rüyadan uyandığım o an
Sanki kabuslarıma hapseder bi yağmur sesini kan
Fırtınayla büyütür sevgi selimi kaybeder katarken önüne
Benden ölüme bir adım kadar mesafe var !
Geride bıraktıklarım kadar mı yağdı yönüme kar
Hangi mareşal hangi zafere geri adım atar
Avazın çıktığınca bağır azrailime ıslıklarını çal
Yeter ki pas tutan kulaklarımda çığlıkçasına kal !
Tılsımlı kum saatim seni görünce hızlanır
Kronometrem alev alır ve infılak eder bi anda
Telaşlanan zamanımı gelip kurtar ellerimden
Nerdeyim ben hep kasvet içlerinde hislerimden
Hüzün denizlerinden boğulmadan çıkamıyorum
Yüzüm derinlerinde kısaldıkça kulaçlarım
Duymaz kulaklarım sağır
Basınç ağır çekilmezki bu kahır !
NAKARAT
Penceremden içeri giren rüzgar bile anlatıyor seni
Ben ıslak bakışlarını yağmur altı gülüşlerini özledim
Bırakıp elimi gidince ardından bakıp ağladığım gibi
Ben gözyaşlarımı senin ellerinle silişlerini özledim
VERSE 2
Pas geçtiğim hayatım da rastgeleydi hep bana
Her zamanda yorgun oldum diyemedimki dur tamam
Susmadanda içimi dökebilseydim karanlığa
Kalbim sımsıcaktı lakin sendin onu buz sanan
Geçmişte yok huzurum geleceğe yolcuyum ben
Geç vakitte attığım o mesajlarım hep uzundu
Hiç mi merak etmedin be buluşmadım huzurla
Seni mendil gibi atıcak ve diycek ki hep üzül !
Ben kimindim ellerinde,sersefildim herşekilde
Kaybettiğimi anlıyordum geçmişimle yüzleşince
Yüz çevir geç diyorlardı hislerimi bilmeyince
Hayatla da dissleşirdim gözlerini görmemişken !
Söylemişken dertlerimi duymuyordun hayatım
Uymuyordu başkası hiç garip nabzım bi farklı
Atıyodu sen yokken de çıkıyodu bu aklım da
Aşkını hak etmiştim tamamıyla kul hakkı !
NAKARAT
Penceremden içeri giren rüzgar bile anlatıyor seni
Ben ıslak bakışlarını yağmur altı gülüşlerini özledim
Bırakıp elimi gidince ardından bakıp ağladığım gibi
Ben gözyaşlarımı senin ellerinle silişlerini özledim