Fettah Koç:
Bir varmış bir yokmuş diye geçiyor hayat
Ne yazsam ne anlatsam külliyen bayat
Bu beat kadar hızlı geçiyor zaman hepsi yalan (gel yanıma)
Kalbe yanaş bir gök mavisi bir serçenin çırpınışı

Bir yağmur damlası kadar beklentisiz çıkarsız
Düşlerim güneşi söndürür karanlıkta kalan
Hangi birinize inanayım lan
Hak ettiğin kadar yaşa hayatı sen kendine bile ait değilsin

İnsandır acımasız olan masumdur hayat
Bir bak bedenine baştan aşağı sanat
Sen gerçi hep gizle doğruyu sil sil süpür at
Beynimin içinde şeytan zehir dolu tasıyla

Gülümsüyor katilim göstermiyor bakınca aynalar suretini
İndirdim gözlerime peçeyi
Bir ümidin başından itildim tepe taklak
Yalnızlık ve paranoyak.

Nakarat (Eda Acar):
Yok kimsem bir derdim varken anlatacak
Kanayan yaramı söyle hangi yürek saracak
Dünyanın karanlık yüzü hep beni mi bulacak
Bozuldu kalbimin ritmi hep böyle mi atacak.


Saki:
Fani bedenimde leş gibi bir ihanet kokusu
Siyahı çalan bir renksin bordomsun
Odamın köşesinden bana gülücükler saçan tablomsun
İp kopsun gülüşün yerle bir olsun

Ve yeni bir gün doğsun
Tam burda başladığı yerde son bulsun ki
Göreyim önümü hayattaki son düğümü
Bu benim düğünüm bu benim ölümüm

Bir tabloda biriktirdim gözyaşımı
Ben ağlayamam kadınım yaş kanarım
Tenine dokunduğu an başkaları
Ben mezarımda aç kalırım aç yatarım aç yakanı bak bakalım

Gönlündeki harın eritecek mi karşındaki buharı
Şimdi soruyorum lan sana değdi mi tüm olanlar?
Elimde bir kağıt bir kalem bir de saçma tokam var
Söz bir daha dokunmam dokunamam yapamam.

Nakarat (Eda Acar):
Yapamam dokunamam
Yok kimsem bir derdim varken anlatacak
Kanayan yaramı söyle hangi yürek saracak
Dünyanın karanlık yüzü hep beni mi bulacak
Bozuldu kalbimin ritmi hep böyle mi atacak.